Հայացքս թափառում է ձյուներիդ մեջ,
և ես ոչինչ չունեմ ասելու.
ինչպե՞ս կարելի է ասելու որևէ բան ունենալ,
երբ մի երանությունդ փոխում ես մեկ ուրիշով:
Շարժասանդուղքը երերում է՝
ընդունելով իմ ներկայությունը.
Ընտանեկան երջանկությունը ոտքերիս տակ այն հողն է,
որով հեռանում եմ Քեզանից:
և ես ոչինչ չունեմ ասելու.
ինչպե՞ս կարելի է ասելու որևէ բան ունենալ,
երբ մի երանությունդ փոխում ես մեկ ուրիշով:
Շարժասանդուղքը երերում է՝
ընդունելով իմ ներկայությունը.
Ընտանեկան երջանկությունը ոտքերիս տակ այն հողն է,
որով հեռանում եմ Քեզանից:
